পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/২০৩

| ( ১৪০ ) কো ( 1) প্রেজেৰে ফৰ বৰ | জেনে (৭. *) এবি টোকাতি ক, (বাটত খাটে); জেজেৰে | রুন। চাৰু ৰা ৰে। (স. শ.) অল পেপটিয়া (বি) আঠাৰ নিচিনা, শালি পীয় দােষ বা অগৰ; লেঠা। | জেবা (স. শ.) বুঢ়া আলি, অনী। বেদে (স.) গেলে, লোগে। | আৰু মাৰ আলিৰে যিমান মেলেৰীয়া (বি) এগৰীয়া, দোষযুক্ত, | ধৰা যায় সিমান,লােণতখাটে)। নো । যেৰীয়া বি) যে যাই , পাক জেটুকা এস. শ) পাত বাটি দি হাতৰ লগা ; কােন পটিৰ নােহাে, ভ জিৰা কৰা এবিধ গছ। বেঁকা ভাৰৰ (কথা)। (স.) টুলিপা (সশ) পৰিলে ৰজা আৰু কৃতি লগা পাক। টেকেটীয়া সােরাহােৱ গুটি ধৰা মেৰেজ (স.)আসামৰ চিত এৰি ইটিয়া গছ; তাৰ ৩টি। বই মাই টি । ঠে (স.) বৈঠ, বছৰৰ বিতীয় জেৰেণা (বি) সহজে না, নিল মাহ। [ পিতা। ঠো (স, শ.) পিতৃৰ ককায়েক, বৰ | | টান, (কাঠ)। ঠো মাৰি সেশ) হাতীৰ কপালত। কােনাে সশ, ঢাপৰ ৰো, জেলা। | খোচা । | জেলাইলাই (বি) কালৰ ৰে পাতা, জেঠাই (স.) বােপাই বা আইৰ। (পােৰ, মৌখিক)। | ৰায়ে। [ ককায়েক। জেলা ) (স.) পবিৰ সময়ত মোদ(স.) জেঠোত, ৰামীৰ। জেঠী (স.) ঘৰত থকা এবিধ গুই- কেলে) প েত্যাগ- পনি | ভিৰ । (যােৰ। | গেঠি-নেৰীয়া (বি) জমে গুৰিলৈ । লেসে) এৰি গুমমেলো | সৰু ৰা পাচলৈ নি বা হীন হৈ | | নিচিনা, কিন্তু মূৰ ৰে এটা তো (ৰি ঠে, শেঠত হয়। | ৰাহ, শামুক আতিক। মেঠেৰি(স.) জাৰ ককায়েক। । বেলুকিয়া (বি) জেনি লাগি নিল। কােঠাত (স) কোল। | | (স.)সেনি। এপ () ঠোই দামী। বেলেপ, (শ) যিনীৰ তবে নেহয় (বি) মােহ।(জিবি) সূতেনে গাে লেবী। | কে আহত। Tজলেপি (স.)কেবিমোৰ পিঠা।