. [ ১৭০) আলী-গীত। এম, () উহা গুচ ৰা ভাল হ।] '\"\" কাল)... (সশ) সৰ দিন। এম (দশ, বাং) এবিধ চোলা, | আৰকালি এল (স.) এবিধ মাছ-আদি-ধৰা জামাত (সশ) লোৱাই, জীৰ স্বামী। অৰীৰে পৰা যতন, তাৰ নিচিনা ৰীৰ (স. শ.) এবিধ টো ফল; আন ৰ; চকুৰ মণিত হয়। তা গছ। এবিধ পাতল ছাল; ছলনা, বনা, আৰু (স.) = এবিধ ফল,তাৰ গছ। | জিভাত বা হাত ধৰা পোৰণি; কি (স.) বৰ হিলৈত দুই- ] সিজোৱা পাৰৰ তলত দিয়া দুই গো আৰিয়া। [ পাচৰ গাত। তাপ; ৰাগ। (স থা) জুই লগা, আৰুত (স.) বিদাত, গীতৰ | এলা; ধাতু পাত্ৰৰ ফুটা বাত। আৰু (স.) শত, চোৰপৰা হোৱা। | আল সশ) কাপোৰ মোৰ; চঞ্জ- এ, টো বোধ। তাপৰ পাতিত দিয়া সূতাৰে গ্ৰত (শ ১ম মাতি অলপকৈ। কৰা শোত বিশেষ। কোৰা ৰা মোহাৰ ফুৰে পৰি | তাহ, (দশ) জীন, নই, তাৰ লগত কাৰ কৰ। ( স) জাৰে; | সৰহ কৰা কাৰ। য) আৰী। [অ ] কালি (স.) নিৰ বিপৰীত কথা জাৰ (বি) এহৰা, পপুৰুষৰ পৰ | শুনি কি উঠা। ১ ৰণ (স.) ধাতু ভ; এবিধ =ালী (স শ.) পূৰঠ নোহোয় তিহ কটাৰী-ধৰোৰা টান শিল। ( || বা কোমোৰ; চৰাইলৈ জাল- স) এ বা মকৰা কাৰ্য; পাতোতে মানুহে আঁৰ লৈ থকা কুলাৰে পৰিষ্কাৰ কৰণ। ভাল-পাত-আদি; এৰি-পৰুৱে বাহ লোৱ পাতৰ মুঠা; কালৰ নিচিনা সৈ.) ভাঠহাবি; কাঠনি। | ফুটা থকা ব। (বি) পূৰ্ব এ ) (স. শ.) এবিধ নলা-লগোৱা হোেৱা(কলিডিহ বা কোনো ৰাৰী লোটা। ৰাত ৰাটে যেনে, কালী তিহ। | জালী( বিলৰ নিচিনাটা আ টা ) (স. শ.) এৰৰ পৰা |" কাই) নোম গুৰিত হোৱাআলী-গীত, (স.)কোনো পাত্ৰ সৰু সৰু টোপোৰা।। তত কাল দিবলৈ না গাঁত। ঋণি।
