পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১৯৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

বল সে.) ডেও, লাফ। | শাৰি। ( ১৮ ] আত। জৰি) সশ) টি অহা কাঠ | জাকিমাৰি (ক্রি. বি.) গাৰ নােম ঝাৰি) ৰহৰ বা তৃণৰ সমুহ। | ১ শিয়; জাকেৰে একেবাৰেই টিলী (বি) জট লগা চুলিমুজ, (স্ত্রী)। | যােৱ ৰা ওলােৱ চৰাই আৰু তি (স.) শ-পিহা শিল । । মাছ খাটে) যেনে-পোনা মাছ

  • তি (সশ) জুইৰ ওপৰত চৰ-অামি

বিলাক জাকি উঠিছে। বহােৱা তিন-ঠেীয়া লােৰ সজলি কৈ (স.) এবিধ বাঁহৰ কাৰ প, (খ) কাপােৰ আদি মােকো-। তিনি চুকীয়া মাছ-ধৰা সতন, চাই সামৰ; এতৰপৰ ওপৰত | অাই। মিতা বা তিৰােতা। আন এতৰপথ। (স.) তৰপ ; | | একৈয়া (স.শ.) একাইৰে মাছ- শােওঁতে গাত লােৱা কেইবা তৰ জাখৰ,(স.) খুৱাই পিন্ধা লােৰ | দোলা। পীয়া কাপােৰ : আগ(অ. .) সাৰ পা, টোপনি ভাজি প, )। | উঠ; সাৰে বা উজাগৰে । আগন) (ক.) সাৰ পােৰ। পত প্রাণে (জিবি)পিয়াই,অনেক জাগৰশ) কাৰ্য বা অবস্থা। ডেও মাৰি। জাগাে, (স.) নাৱৰ তলত পৰা গৰ (স.) নটা না খুলে | ‘হালি। চুলি; নাটোৰ চুলি। | জাতৰি পাৰো , নােপােৰ। পৰী (ৰি চুলি পৰিচাৰ নকৰা, || | আলিখুটি (স.) চাটনী এটলী, (খ্রী)। [শিপা-বিহ |" | গলে মিথিয় খুটি। ১ পৰীৰিহ (স.) বৰ-বি, এৰিখ | | জী (স. শ.)এৰি ৰাই- কাল। ণ-তগণ (স.) এবিধ উগ্রগতি | | শশ) এনে মা, এ বগা ফুল; তাৰ গছ। | ৰা ৰ সমূহ।গাল ,অনেক। আৰু (স.) মানুহৰ বা সমূহ, | মা; একে লগে পৰা বৰষুণৰ | আল্যমান (বি) লিখা ই টোপাৰ সমুহ; কিন্তু কাল লাল | জাত, (বি) ওপজ, এলাে; ই হৈ যোৱা ৰাই। ন; যথা এ সাবি এ ( জিটিা বা চৰা। জপ। ( *)বি, কাৰ,