চাৰে। ( ১৪৬ ) চৰেংৰ। (স.) এবিধ গুণা- | ৰা আঁঠু কাঢ়ি ফুৰিৰ পৰা (বৰা চাৰাৰ, লগোৱা ৰাভ। | স্ত্ৰী, পুং)। চাৰেৰে (জিবি) সকলোৱে গুলি, | গৰুৰী ) সেশ.) চতই চান লাগৰি আৰু হানি এৰি, যেনে | চাকুঁৱৰী) ওপৰ পোৰ এৰি চাষোৰে কুৰি টকা-মান পালে। | দৰৰ গছ। ৰে। চাৰ-খোল)(স.) চাৰিঠেীয়া | চালপীৰা (স.শ.)কুত কটা খুৰা লগাই চাৰ-পেট ৰকাশৰ জাতিৰ | বল পাটেৰে সা, এৰি শাৰ চাল (বি) এঢলীয়া, এতীয়া। চা ) ঘৰ ওপৰৰ আছাদন। চাবৈয়া (স.) চাচাইকা লোক। তাৰ নিচিনা খান ঢাকন। সেখা) চাহ (স.) এৰি গছ; লৈ যত চালনীৰে লৰাই সাৰ ৰা বেয়া কৰা তাৰ পাত; গৰু সিলাই কৰ ভাগ বেলেগ। (ক. স)। এস (বি) হো, হাল কে চালো, (ী) চালতী। | খেতিলৈ বুত কৰা। চাল (স) চলা কাৰ্য। চাহনি (স.শ) চাই-; জ না চালনা (স.) হাত-ভৰিচলোৱ ৰা || | চহোৰ। মাটি। গহ (স.) মা গো, ইং। লৰোৱ কাৰ্য; যেনে, চালনা। | চাহিনী (স.) “হা চো।। চাল (শ হাতেৰে চলাই ৰা ঘূৰাই | চাহিনী (স.) লোকৰ বৰ পৰা মনে শৰ সাৰ ৰা বেয়া ভাগ গুচোৱা | মনে লোয়, সুম এভাগ। সালি। [খা সৰকা। | চাহী (শ) এৰি গতি দূৰ পোক। ঢালীমৰা ৰিচালনীৰ ৰে ফুটোয় | অতি ক্ষুদ্ৰ অংশ। কি। ঢালি (স.) ৰ-বৰষুণ নিৰাৰিবৰ | চাহনী-খোৱা (বি) " এগ চুৰ কাৰণ কৰা এখান চালৰ আজাদ, | টিকেট শ.)এৰিং পতীয়া জাতি। মৈৰা চৰায়ে নে দাদি ধীৰে ধীৰে | টিচা . .) বল, ডি ভিৰিৰে ক খোজ। চালি বৰ, নে তুলি | এবিধ কাচৰ পাত্ৰ। ধীৰে ধীৰে গতি কৰ। (মৈৰা | চিটী (স.) সৰু চি চা। ৰাত খাট)। [মাৰি। | চিৰ চিঞৰ চোৰ। টিৰি লিমাৰি (স.) ত-ওলমোৰা | চিৰ চোৱ।। টি , টাকা (বি লুপ-লগকৈ থোক। চিঞৰা তো।
