খেচখচনি। [১০৭ খেচখচনি (শ) ঘনে-মনে খাৰ | খেলোব, (স.) পান নি কৰি সাধি কৰা আমনি। খেচখেচা (স.) ঘনে ঘনে থাৰ সাখি | খেনি (স.) পৰিহাস, ইতিকিং, আমনি কৰ। | বিগতি। খেচখেচীয়া (বি) ঘনে ঘনে থাৰ সাধি পেতে. শ) মনত ৰখা খ, কট; আমনি কৰি থকা। [এবি ভূত। | বেপাৰৰ বা লাভৰ নিমিত্তে কৰা খেতৰ (স.) কেঁচুৱা লৰাক ধৰা | খেৰ, (স.) উলু ঘৰহোৱা বন; খেতি স. শ) কৃষি, শ ৰ্জন; | খানৰ গুটি নথকা গছ। | পথাৰত থকা শ। খেৰণি, (স.) উলুবনি। খেতিয়ক বি) খেতিত নিপু, খেতি | যেৰী ঘৰ, (স.) খেৰেৰে হোৱা ঘৰ। কা। (সশ) খেতি কৰোতা। | খেচে (বি) ধম, নীচ। খেদ (স.) শোক, বেজাৰ। | খেশী (স.) ৩টি আৰু পাত খেদ (স.) বলেৰে দূৰ কৰ; আগ | নথকা এভাল খান। ফাললৈ চল বা গতি কৰা (এ); | খেল (স.) মোলি কোনো ধৰিবৰ মনেৰে পাচত লৰি যা; | এক একাৰৰ ধেমালি; মানুহৰ খেল (স) খে, বলেৰে দূৰ কৰ;| খেলা (স) ধেমালি, কীড়া, (স.) আগ-ফাললৈ চলা বা গতি কৰা। | ধেমালিৰ নিমিতে পৰিচালন , (স) লগ ধৰিবৰ ৰা আটকিৰৰ ক্ৰীড়ত ব্যৱহাৰ কৰ, (নাও, কাৰণ পাচত বেগাইযোৱ কাৰ্য। পাটি ইত্যাদি)। (জ) শন লগ ধৰিবৰ বা আটকিৰৰ মনেৰে | উদয় মেনে, এইটো কথা তাৰ খেদি যোবা লোক। মনত নেখোলে। খেদাকোৰা সশ, লৰালৰিখৰখেদা; | খেলিমেলি (স.) বিশ্ব সাল। ধৰিবৰ কাৰণ পাচত খেদি মোয়। খেল (স) কোনো এক 'লে বা কা। | শ্ৰেণীৰ মানুহ। [খেলো। খেদাখেদি (স.) এটাই আনটোলৈ | খেলুই সেশ) খেলখে নি খেদি যোৱা কাৰ্য। | খেলুৱৈ নোক এৰি ৰাজি খে। খদিত, (বি) দুঃখিত শোক। ] খেলনাও (সশ) খেতিৰ নাও।
