কেমেৰীয়। [ ১ কোটা। কেমেৰীয়া (বি) বো; কে | কেশ, (সশ) ফুলৰ মাজভাগত থক। কেৰেীয়া মেৰকৰা। | সূতাৰ নিচিনা ব; সিংহ কেলিকাম (স.) কাৰ্য্যৰ চলেৰে। ভিজিৰ নোম। সময় নিও।। ১ | কে (স.) সিংহ। কেলিকামী (বি) কাৰ্য্যৰ চলেৰে সময় কেশ (স.) বি। | নিও লোক। ১ কেহ )(বি) কেঁচা আমোল বা কেলিকেনেলি (স. শ.) কামলৈ আও{ কেহেটা) শিলিখাৰ নিচিনা না হেলা কৰি কৰা ধেমালি,অবাবত কেহেটালি (স.) পৰিহাস (কাম)। কৰা গহৰি। কেহেটি (বি) অলপ কেহ।। কোলই (কি বি) কি কাৰণে। | কেহ (স.) এবিধ মোহৰিলে কেলেঙ্কাৰ, (স.শ.)ম কৰ্ম্মৰ অপবাদ, | কলা হোৱা তৃণ, ভিমত। | কৈমিতি (বি) কেমিতি-সতীয় বা কেলে ‘বি) লোকৰ ঘৰত পেট | কেমিতি-না। (ঠাই। পুহি থকা, চপনীয়া। (স.) চপ- | কৈলাস (স.শ) শিলোক, শিৱ থকা নীয়া মাহ (নিন্দাৰ্থত)। কৈৱৰ্ত (স. শ.) নদীয়াল, জালো। কেলকেলনি (স.) বেগাই স্পষ্টকৈ | কোচ,(খা.) ৰো বা কেঁকোৰা হ, কোৱা মৌখিক)। কেঁকোৰা হৈ চুটি হ; কোনো কেলকে (জ) বেগাই শষ্টকৈ কামলৈ আগ না হ, উৎসাহ কথা ক (মৌখিক)। হীন হ। (স.) ভা, মোকোটা কেলকেলীয়া (বি) বেগাই অস্পষ্টকৈ। কোনো ৰ লৰৰ কাৰণ মোনা কখকোৱা,বকি থকা মৌখিক)। কে (বি) এল, একেটা মাখোন।' দৰে মোকোটোৱা কাৰ; কেওটৰ তলৰ এক এতি। কেৱলীয়া (বি) বিয়া-নক, উদাসীন। কেৱাৰ (৪) নীচ সয়াম | কেচা (স. বা.) বেঁকা কৰ, কেঁকোৰা কেৱাৰী (বি) অনেকৰাৰ খেতি কৰাত | কৰ; পাচলৈ টানি চুটি। সাৰ; এপ্ৰিয় হোৱা, এ- | নিৰুৎসাহ। প, চেনেহ হে। | কোটা (স.) বেঁকা লিৰে ৰা কে সে ) ছুলি। আলি নখ পুৰুষ। ( বীন
