কেমত,। কেন্মে। ৰোমত (স.) মতা, শক্তি। | কেকে) (অ. বা.) দুটা টান বস্তুৰে কেৰামতালি (গু.শ.) বলৱ বা ভাঙ্গ কেৰ্কেৰ পৰম্পৰ ঘঁহনি এই শব্দ মানুহৰ নিচিনা আচৰণ; বল বা | কৰ,।। | [ টান। ক্ষমতাৰ অহঙ্কাৰ। | কেকেৰীয়া) বি) কেৰ কেৰ শৰ কেৰাহি (বি) বেঁকা, এফলীয়া (দৃষ্টি। বা চকুত খাটে।। [এফলীয়াকৈ। | কেকেৰীয়া কৰ; ৰস নথকা আৰু কেৰাহিকৈ (ক্ৰি. বি.) চকুৰ্কেৰ কৰি, | কেৰ ঘেঁহনি (স.) কেঘেঁহোৱা কেৰাহী (স. শ.) লোৰ ৰন্ধা পাত্ৰ। | কেঘেঁহনি কাৰ্য, খেৰগেৰ। কেৰি (স.)ওড়-খোৱা সৰু টেকেলি। কেৰ ঘোঁহ (আ. খ.) কোনো কেৰিৰে (বি) বৰকৈ পাক-লগোৱা, কেহো ) কামলৈ আগ বাঢ়ি বেকাবেকি। | আকৌ পাচ হোঁহক, থেৰোগেৰে। কে (স. শ. এবিধ কাণৰ অলঙ্কাৰ।। কেশীয়া (বি) কেৰোণে খোবা। কৰেটী (বি) আধা বনৰীয়া (স্ত্ৰী)। কেৰজেৰ) সে. শ) দৰ বঢ়াবলৈ বা কেৰেচীয়া (বি) আধা বনৰীয়া কেপে কেৰ্জে) কমাবলৈ কোৱা কথা, কেৰেপ (অনু.) কোনো টান বস্তু। | মূল্যৰ বিষয়ত বাদানুবাদ। জোকাৰ বা ঘাঁহনি খালে হোৱা। কেমেৰা (অ. ধা.) বেচ কমাবলৈ শব্দ। | [৩টি। | কেৰে। ৰা বঢ়াবলৈ চেষ্টা কৰ, কেৰেলা (স.)এবি লতা,তাৰ তিতা | বেচৰ কথাত ৰবাদ কৰা। কেৰেণুৱা (স. শ.) এবিধ ৰা, বহু- | কেলেৰীয়া ১ (বি) সৰ এৰি নিদিয়া, ঠেীয়া পোক। কেৰেীয়া বেচৰ কথাত বিবাদ কেৰোণ(স.) জীয়া গছত বিন্ধা-দিয়া এবিধ পোক, গছৰ ছাল পচি- ছিগি যোৱা ৰোগ। কেৰ মেৰ (স. শ.) সাপৰ নিচিনা কেৰ্কেটুৱা (স. শ.) নেলৰ আকৃতি কেৰে, ) বেকাৰ্বেক গতি বা গছত গোৰা এবিধ সৰু জন্তু। কেকেনি।সেশ) দুটা টান বৰ | কেমেৰা (জধা.)সাপৰ দৰে বো- কেকেৰণি এটাৰ গাতটোৱে ফেৰো বোৰুকৈ গতি কৰ ৰা | ঘনি খোৱাত হোৱা। কৰা। সালন।
