| কালিয়ন। ( ৭৮ ] চিলি। কালিৰ সে. +) পাট চে দিবলৈ | কাঠ (স.) নি, মৃত।১১ কিনা। নিষেৰে। | ৰিল। (স.) তিত কালিয়নে (ক্ৰি. বি.) পাচে যে দিৰৰ কাৰিৰশী হে গৰ। কালিকিালিহি (বি) এল কাৰ | কাতি (স.) কাচিনীৰ লৰ বু; েেন, কালিািলিহি লেনা। [গোৰ্সানী। | কাহ, (স.)কে চিৰি ঘৰৰোত কালী (স.) শিৰ ভাৰ্য্যা, গম | কৰি মূৰে দি ওলোৰ বাবু। কালীয় (স.) কালি-জাওঁ। | কাজী (স.) এবিধ জীৰ | কাহানি (কি যি.) কোন দিন। নিচিনা কলা এট। | (স) ফোন নি। কায়নি(বি) মনেৰে সকা, মিছ। | কাহিনিকে (কি. মি.) ইয়াৰ পাৰ (স) যাৰ জনৰ | কোন দিনালৈ। ববি। চোকা টেকেলাৰ এজন, সমাৰ | কাহিনী (স.) , , কি লগৰীয়া। (শাহ। | কালী (১) সৰিয়হৰটাৰে যি কাদশ (স.) শক্ত, ৰৰ চেনেহৰ। | নাই তাই গো আমলা। কালসাপ,(স.) বৰ বিকাল সাপ। | কি (স.) এৰ সোত। কাৰ (দশ) ইমা পিঠিপাখিৰে | এৰি কাঠমাহ। । কলি কি ( এলে; ১ কাশীবী (বি) শীৰ তেল না। নাই যে, সব কি দেশী কা, (ক) গা বা আন ৰাতি; কি ৫ে ) ন, শী। কা, (স.) তি; ৩৮। কাবি (স.) প লি পতি | িিচনি (১ ) টিটিনি, এ গপোৰ কালৰ সৰু গাত লিবিগত যে। | চিাি (4) গত কিমি কীয় (বি তি, তিত থকা। কাৰে (কি বি) , ভিয়ে। | চিটা; কোনো কি ই (শ) টা। এ নি যে।
