এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
পচতি।
পদ।
গোপ গোপী আসিয়া হৰিষে।
কৃষ্ণশিৰে কুসুম বৰিষে॥১॥
হালধি গোৰস মোট ভৰি।
অন্যো অন্যে সিঞ্চে ৰঙ্গ কৰি॥২॥
মোট জলে শৰীৰ ভিজায়া।
ৰঙ্গে নাচে যত গোপ-জায়া॥৩॥
কৃষ্ণ যশোদাৰ মুখ চাই।
প্ৰেম-ভাৱে নয়ন যুৰাই॥৪॥
সূত্ৰ।
ওহে সমাজিক লোক! অনন্তৰে গোপ গোপী সব আসিয়া চাপৰি কৰতাল মৃদঙ্গ বজায়। হৰি ধ্বনি কৰিয়া কৰে উৰুলি জোকাৰ। হেন মহোৎসব কৰিয়া আছে নন্দে। তদনন্তৰে দৈবজ্ঞ আনিয়া জাতকৰ্ম্ম কৰাইলা। তাহাক দেখহ, শুনহ, নিৰন্তৰে হৰি ৰাম হৰি ৰাম॥
গোপগণে আসিয়া হৰিষে।
নাচে হাঁসে কুসুম বৰিষে॥
ঋষিগণে হৰি ধ্বনি কৰি।
সঘনে সুমৰে হৰি হৰি॥
—
