এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৪
শ্ৰীশঙ্কৰ মহাভাগৱত
মহা ব্ৰহ্মচাৰী বেশ আতি অনুপাম।
সি কালৰ লোক শান্ত নিৰ্ব্বিৰ পৰম॥
পূজা কৰে হৰিক মনত ধৰি ধ্যান।
যিবা নাম জপে তাৰ শুনিয়ো প্ৰমাণ॥ ৩৬৯
হংস পৰমাত্মা ধৰ্ম্ম অব্যক্ত ঈশ্বৰ।
সুপৰ্ণ বৈকুণ্ঠ আৰো নাম যোগেশ্বৰ॥
অনন্ত পুৰুষ এই দশ গুটি নাম।
সত্যত মহন্ত লোকে জপে অবিশ্ৰাম॥ ৩৭০
ত্ৰেতাত ৰাতুল বৰ্ণ দেখন্তে সুবেশ।
যজ্ঞ মূৰ্ত্তি মাথাত পিঙ্গল বৰ্ণ কেশ॥
ত্ৰি-মেখলাধাৰী চাৰি ভুজ বিতোপন।
শ্ৰু শ্ৰুচ আদি চিহ্ন কৰন্ত ধাৰণ॥ ৩৭১
সি কালত লোকসব ধৰ্মিষ্ঠ পৰম।
সবে ব্ৰহ্মবাদী নাহি মায়াৰ বিক্ৰম॥
বেদোক্ত কৰ্ম্মেসে লোক হৰিক পূজয়।
পৰম ঈশ্বৰ তেহে সৰ্ব্ব-দেৱ-ময়॥ ৩৭২
যেন যেন নামে ঈশ্বৰক স্তুতি কৰে।
শুনিয়োক নৰপতি কহো নিৰন্তৰে॥
পৃশ্নিগৰ্ভ সৰ্ব্বদেৱ-ময়-বিষ্ণু-যজ্ঞ।
উৰুক্ৰম উৰুগায় বৃষাকপি সজ্ঞ॥ ৩৭৩
জয়ন্ত সহিতে এই অষ্ট গুটী নাম।
ত্ৰেতা যুগে লোক সবে জপে অনুপাম॥
