এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৪
শ্ৰীশঙ্কৰ মহাভাগৱত
নাৰায়ণ দেৱৰ মহিমা যত যত।
প্ৰকটি কহিলা সবে ইন্দ্ৰৰ আগত॥
শুনি আতি ত্ৰাস ভৈলা মিলিলা বিস্ময়।
কথাতে কম্পিলা ইন্দ্ৰ দেৱৰ হৃদয়॥ ২৭৭
নাৰায়ণ মহিমা শুনম্ভে ভয় ভীতি।
উৰ্ব্বশীক দেখি ইন্দ্ৰ ভৈলা মহা প্ৰীতি॥
মহৰ্ষি দ্ৰুমিলৰ অৱতাৰ তত্ত্ব কথনডাঙৰ আখৰ
দ্ৰুমিল বদতি ৰাজা শুনিলা সাম্প্ৰত।
নাৰায়ণ দেৱৰ মহিমা যত যত॥ ২৭৮
কহোঁ আবে শুনা আৰো অৱতাৰ কথা।
এহিসে পৰম ধৰ্ম্ম জানিবা সৰ্ব্বথা॥
ব্ৰহ্মাৰ তনয় সবে পুছিলা ব্ৰহ্মাক।
কহিয়োক পিতৃ আত্মতত্ত্ব বুলি কাক॥ ২৭৯
কি কহিবে নজানন্ত ব্ৰহ্মায়ো সম্প্ৰতি।
ভৈলা লাজে অধোমুখ পাছে প্ৰজাপতি॥
হেন দেখি মহাহৰি হংস ৰূপ হুয়া।
উড়িয়া পৰিল সত্য লোকক কম্পায়া॥ ২৮০
যেন শুক্ল পৰ্ব্বতেক প্ৰবেশি তথাত।
কহিলন্ত আত্মতত্ত্ব ব্ৰহ্মাৰ সভাত॥
দত্তাত্ৰেয় নামে হুয়া অত্ৰিৰ তনয়।
জ্ঞান দানে নিস্তাৰিলা অলৰ্ক্ক হৈহয়॥ ২৮১
