পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/৭৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৯
নোজোৰে ৷

দুখীয়াৰ তাকৰীয়া,—সন্তোষেৰে খায়,
সংসাৰৰ ৰাগ জালে দেখাকে নেপায়।
কৰাঁ তুমি নিজ কাম কৰাঁ কৰাঁ কৰাঁ,
ধাৰ্ম্মিকৰ মুখ খান সন্তোষেৰে ভৰা।

ফটিকৰ জোল যেন চেচাঁ পানী খায়,
 কেনে সুখৰ জীৱন!
ধনী হৈ চকুৰ পানীৰে তল যায়
 কেনে জীয়াতে মৰণ!
অভাব নেথাকে কিন্তু ধীৰ ভাব যাৰ
ৰজায়ো নোৱাৰে কাঢ়ি নিব সুখ তাৰ।
কৰাঁ তুমি নিজ কাম কৰাঁ কৰাঁ কৰাঁ,
ধাৰ্ম্মিকৰ মুখখনি সন্তোষেৰে ভৰা।

নোজোৰে।

কেবাটি চৰায়ো থাকে একেটি সজাতে
 খৰিয়াল নাই সিহঁতৰ;
একেটি ঘৰত দুটা মানুহ নেথাকে
 মিল নাই দুটি মানুহৰ।