পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/৬৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬২
নিবেদন।


প্ৰথমে মনৰ হয় যেতিয়া সলনি
 এইবোৰ দিছিলোঁ উৰাই,
ভাবিছিলোঁ এনেবোৰ মিছা-মিছি কথা
 উলিয়ালে কোনো বলিয়াই।
যিবোৰ কালিকা লগা, লগ ভাগ লই
 ভ্ৰমিছিলোঁ সেইবোৰ ঠাই।

আজি কালি তেনেবোৰ ঠাইলৈ মোৰ
 নিলগতে দেখি লাগে ভয়,
তাহানিৰ কথাবোৰ পৰেহি মনত
 কল্পনাই কিবা-কিবি কয়।
ওপজে পৱিত্ৰ ভাব মনৰ মাজত
 ষ’তে পৰে চকু ত’তে ৰয়!


ঠাইৰ গুণ।


যিখনি থানত চলি আছে বহু দিন
 হৰিনাম সংকীৰ্ত্তন সকলো পৰত,
কিবা যেন ভাল লাগে—হৰিৰ নামেৰে
 দশোদিশ পৰিপূৰ্ণ তাৰ বতাহত।