এহি ৰূপে শীদ্ৰে জল তুলিয়া আনিব।
সেহি জলে সৌভাগ্য তিলক নিয়মিব॥
মনঃশিলা গৌৰী কুঙ্কুম গোৰোছন।
মধু সমে আয়তীয়ে কৰিবে মৰ্দন॥
বাদ্য ভণ্ড উৰূলি উৎসব কৰিবৰ।
কন্যাক তিলক দিবে কবি মনোহৰ॥
পাচে শাশু জোঞাইক আনিতে যাইব ৰঙ্গে।
মহোৎসবে অনেক যুবতী কৰি সঙ্গে॥
গঙ্ক মালা ধূপ লৈয়ো পিষ্টক প্ৰদীপ।
পাখায়ে বদন ঢাকি চাপিব সমীপ॥
প্ৰথমতে গন্ধ পুষ্পে কৰিবে অৰ্চ্ছন।
ধূপ দীপে পিষ্টকে কৰিবে নিৰাজন॥
অখণ্ড দ্বীপৰ্ণ পত্ৰে নবনীত সানি।
জমাইৰ কপোল যুগ্মে ঘশাইয়া আনি॥
শাশুৰ হৃদয় দেশে তাক নিয়োজিব।
এহিৰূপে আপ্যায়ণ ত্ৰিবাৰ কৰিব॥
উরুলি জোকাব পাৰিবেক ঘনে ঘনে।
দূৰ্ব্বাক্ষত পুষ্প বৰষিবে নাৰীগণে॥
ইমতে শাশুৰি যেবে আসিব আদৰি।
যাইবে বৰ বিয়া ঘৰে যান পৰিহৰি॥
বেদীৰ সম্মুখে পূৰ্ব বদনে বসিব।
কন্যাকে তথায়ে সখি সকলে আনিব॥
