পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/৮৮

৭৮

[ ২য় অঙ্ক

নগা কোঁৱৰ

আজি ডেকাৰজাৰ আগত ইমান পলম হোৱাৰ বাবে ক্ষমা খুজিম! আৰু এই ভৰিৰে কেনেকৈ নাচিম! নাচিব নোৱাৰিলেও যে মোৰ সৰ্ব্বনাশ! ডেকা ৰজাই মোক সুদাই এৰিবনে?
 চুৰেং—তোমাৰ কোনো ভয় নাই সুন্দৰী! তুমি মোৰ আশ্ৰয়ত থাকিবা!
 ৰেণু—সেই কথাই গা নুজুৰায় কোঁৱৰ। ডেকাৰজাই কালিলৈ ধৰাইনি নাক কাণ কাটি মোক ৰাজ্যৰ বাজ কৰি দিব।
 চুৰেং—মই কি এই ৰাজ্যৰ কোনো নহওঁ! তোমাৰ কোনো ভয় নাই সুন্দৰী। মোৰ আশ্ৰয়ত থাকিবা—কাৰ সাধ্য তোমাৰ চুলি এডাল স্পৰ্শ কৰে।
 ৰেণু—আপোনালোক ৰাজকোঁৱৰ সকলৰ কথাহে বৰ ডাঙৰ ডাঙৰ! কামৰ বেলিকা হলে একোটো নাই! মই সামান্য লিগিৰি এজনী থাকিলেই বা কি গলেই বা কি? কাৰো একো ক্ষতি নহয়! মোৰ কাৰণে আজি মোৰ আগত কৈছে কাৰ সাহ এডাল চুলি স্পৰ্শ কৰে, কিন্তু এতিয়াই আপোনাৰ চকুৰ আঁৰ হলে এই লিগিৰিৰ নাক কাণ কাটি ডডাখৰ ডোখৰ কৰিলেও সোধোঁতা নহব কিয় কাটিলি বুলি?
 চুৰেং—এই ৰাজ্যত ককাই দেউৰ যিমান ক্ষমতা মোৰৰ সিমান। তুমি অকণো শঙ্কা নকৰিবা। মই জীয়াই থাকোঁ মানে তোমাৰ কোনো ভয় নাই। মোৰ মহললৈ ব’লা, তুমি আজিৰ পৰা মোৰ আশ্ৰয়ত থাকিবা।