পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/৭৯

চতুৰ্থ দৃশ্য ]

৬৯

নগা কোঁৱৰ

অপেক্ষা নকৰি তেখেতৰ কথাতে নিজৰ নিজৰ কৰ্তব্যলৈ আগবঢ়াইহে মোৰ একান্ত বাঞ্চা।
 পানীফুকন—যিবা আজ্ঞা স্বৰ্গদেও! এতিয়া বিদায় হওঁ আপদেও। বন্দীয়ে যাত্ৰাৰ আয়োজন কৰোঁগৈ।
[ প্ৰস্থান ]
 খেনলুং—সেই এশ নাৱৰ লগতে নতুবা পাৰিলে আজি ৰাতিয়েই, বৰবৰুৱা হিলৈবৰুৱা আৰু নাওবৈছাফুকনো কলিয়াবৰ অভিমুখে যাত্ৰা কৰক। বৰবৰুৱা ডাঙৰীয়াই ছাউনীৰ ওপৰত বিশেষ চকু দিবগৈ লাগিব, যাতে অতি শীঘ্ৰে হৈ উঠে। ডেকাফুকনে পঞ্চাছ খন নাও এহেজাৰ কাঁড়ী আৰু এহেজাৰ পদাতিৰে যাত্ৰা কৰি বিশ্বনাথত ছাউনী পাতক গৈ। হিলৈবৰুৱাই ছুটীয়া ৰাজ্যৰ পৰা অনা তোপ কিটাৰ দুটা নিজৰ জিম্মাত কলিয়াবৰত পাতিবগৈ আৰু আনটো ডেকাফুকন ডাঙৰীয়াই শালাৰ কোঠলৈ পঠোৱাৰ দিহা কৰিব। ইয়াৰ বাহিৰেও সলাল সন্দিকৈ মৰঙ্গীয়াল আদি সকলো ফুকন বৰুৱালৈ বেয়ে যাকে ওচৰত পায় কটকী পঠাই বাতৰি দিয়াব যেন প্ৰয়োজন হলেই বছদ সৈন্য সকলে পোৱা হয়, আৰু নিজৰ নিজৰ কোঠ গড় যেন সকলো সংস্কাৰ কৰি ৰণলৈ সাজু হৈ থাকে। ডেকাফুকন ডাঙৰীয়াই সলাল গোঁহাইলৈ কটকী পঠিয়াই শিঙ্গৰীৰ কোঠত বিশেষ চকু দিবলৈ স্বৰ্গদেও আজ্ঞা বিহিব।
 ডেকাফুকন—যিবা আজ।