পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/৭৪

৬৪

[ ২য় অঙ্ক

নগা কোঁৱৰ

অপোনাৰ সেৱা কৰিবলৈ। সেই সেৱাত হেলাৰ কত ত্ৰুটি কত ভুল হৈ থাকিব পাৰে। সেই দেখি হেলাৰ হে নিতে নিতে শত অপৰাধ ক্ষমা কৰিব নাথ। অহক নাথ, মেল কৰিবৰ সময় উকলি যায়।
 চুক্লেন—ব’লা হেলা, গৈছোঁ ব’লা।
[ হেলাৰ প্ৰস্থান ]
 হেলাও তত সুন্দৰ! ৰেণুও সুন্দৰ! কোন বেছি সুন্দৰ! হেলা, উৰ্ম্মিবিহীন স্থিৰ ধীৰ গম্ভীৰ মহা সমুদ্ৰৰ দৰে স্থিৰা ধীৰা গম্ভীৰা। দক্ষিণ মলয়াৰ মৃদু হিল্লোলত নীৰবে ভাহি অহা ভবা নাও খনিৰ দৰে হেলাৰ মৃদু স্পৰ্শে মন প্ৰাণ কোনোব অজানা দেশৰ শান্তিৰ ৰাজ্যলৈ উটুৱাই লৈ গুচি যায়! আৰু ৰেণু, মহা সমুদ্ৰৰ উত্তাল তৰঙ্গ ঠেলি সমুদ্ৰ মন্থনত আবিৰ্ভূত হোৱা মোহিনী। পৰ্বতীয়া জুৰিটিৰ দৰে চঞ্চলা! দুৰ্দ্দমনীয় আকৰ্ষণ শক্তিৰে মুহূৰ্ত্ততে মনপ্ৰাণ অৱশ বহ্বল কৰি লালসাৰ বহ্নিত পেলাই দিয়ে—
[ ভাবি ভাবি প্ৰস্থান আৰু লাহে লাহে ৰেণু প্ৰবেশ ]
 ৰেণু—গুটি সিচিছোঁ এই কেদিনতে তাৰ শিপাও মেলিছে। আই মোৰ, পিতা মোৰ, আশীৰ্ব্বাদ কৰা যেন তোমালোক হত্যাৰ তৰ্পণ কৰিহে এই পাপ পুৰী পবিত্যাগ কৰোঁ। আহাঁ দানবী! আহাঁ পিশাচী—! তোমালোকৰ অন্তৰৰ পৈশাচিক-প্ৰবৃত্তি মোৰ অন্তৰত সুমাই দিয়াহি। আহাঁ হত্যা! আহাঁ বিভীষিকা! মোৰ