পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/৪৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৮
[ ১ম অঙ্ক
নগা কোঁৱৰ


তোমাৰ অপৰাধৰ মাত্ৰা তুমি বঢ়াইহে নিছা ডেকা? ক’ত তোমাৰ গা-চোৱা ডেকা? তোমাৰ এই উদ্ধতালিৰ বাবে যদি তোমাক বন্দী কৰোঁ!
 চেংলুং--[ হাতৰ জঠি দেখুৱাই ] এইয়া মোৰ গা-চোৱা ৰজা! কাৰ সাধ্য মোক জীৱন্তে বন্দী কৰে!
 চুহুম্মুং--ইমান স্পৰ্দ্ধা এটা ফুকলীয়া নগা লৰাৰ! কোন আছে? প্ৰহৰী! যি জিভাই ইয়াৰ ইমান উদ্ধত বাক্য উচ্চাৰণ কৰে কাঢ়্, কাঢ়্, তাৰ সেই জিভা!
 চেংলুং--জিভা মোৰ ৰজা। মোৰ কৰায়ত্ত বুলিয়েই তাক যি উচ্চাৰণ কৰিবলৈ দিওঁ তাকেই ফুকাৰে। তুমি কাঢ়োঁ বুলি কাঢ়িবা! সেই ক্ষমতা তোমাৰ নাই ৰজা! ক’ত প্ৰহৰী! আহ চাপি।

[ জাঠি ডাঙ্গে ]

 চুহুম্মুং—তুৰন্তে শালত! কোন আছে! বন্দী কৰ! তুৰন্তে শালত!

 চেংলুং—ঠিক এনে বিচাৰকে কৰিছিল সেই দানৰেও সেই দেবী প্ৰতিমাৰ ওপৰত! হয়তো বা তুমি বহি থকা সেই আসনৰে পৰা!

[মাকৰ মৰাশ মাটিত নমাই জাঠি ডাঙি লয় ]

 আই মোৰ! আজি তোমাৰ লাঞ্চনাৰ তৰ্পণ কৰোঁ! আহ তেনে! আহ চাপি কোনে মোক শালত দিবি? আহ ভীৰহঁত! কোন আহ আহ আগবাঢ়ি! ৰজা মন্ত্ৰী ফুকন বিষয় এটা এটাকৈ আজি ল’ম গৰাহত! পূৰ্ণাহতি দিন