[স্বৰ্গদেও চুহুম্মুং সিংহাসনত বহি থাকে। দুজনী লিগিৰিয়ে চোঁৱবেৰে বিছি থাকে। সমুখত শৰাই, পিকদান। সিংহাসনৰ দুফালে দুটা গা-চোৱা। সোৱে বোঁৱে বুঢ়া গোহাঞী, বৰগোহাজ্ঞী, সলাল গোহাজ্ঞী, বৰবৰুৱা, বিষয়া, সভাসদ সকল কোনো বহি কোনো আঁঠুলে থাকে]
চুহুম্মুং— ডাঙৰীয়া সকল! অপোনাসকলৰ অনুগ্ৰহতে, বিশেষ কৈ বহুদৰ্শী বুড়া গোহাঞী ডাগৰীয়াৰ অনুগ্ৰহতে আজিৰ আহোম ৰাজ্য ইমান বিস্তীৰ্ণ আৰু আজি এই ৰাজ্য ইমান নিষ্কণ্টক! প্ৰজাবিলাক শান্তিত!
সকলোৱে— সজ! সজ!
চুহু— আপোনাসকলৰ প্ৰাণপাত পৰিশ্ৰমৰ ফলতে মই আজি নিৰ্ব্বিবাদে এই সিংহাসন অধিকাৰ কৰি বহি আছোঁ। বিচক্ষণ বুঢ়া গোহাী ডাঙৰীয়াৰ বুদ্ধিৰ বলতেই আজি আহোমৰ চিৰশত্ৰু পৰাক্ৰমী ছুটীয়া ৰাজ্য আহোমৰ পদানত। দৰাচলতে এআষাৰ কথা সোধোঁ বৰবৰুৱা, সদিয়াখোৱা গোঁহাই দেৱে কেনেৰূপে ত’ৰ কাৰ্য্যকলাপ চলাইছে? কৰ কাটল ঠিক নিৰিখ মতে জোগান দিব পাৰিছেনে?
বৰবৰুৱা — পাৰিছে স্বৰ্গদেও ঈশ্বৰ। সদিয়াখোৱা গোঁহাইদেওৰ কাৰ্য্য অতি সুচাৰুৰূপে চলিছে।
চুহু — আইতনীয়া, পানীনৰা আৰু টঙ্গচু নগাহঁতেও কৰ কাটল নিৰিখ মতে জোগান দি আছেনে?
