ৰেণু--পাৰিম।
লেহে—যদি প্ৰলোভনত পৰি কৰ্ত্তব্য পাহৰি যাৱ।
ৰেণু--ৰাক্ষসীৰ তৃষ্ণা--দানবীৰ হিংসা--পিশাচীৰ ক্ৰোধ--প্ৰেতিনীৰ অন্তৰৰ আবৰ্জ্জনাৰে মোৰ অন্তৰ পৰিপূৰ্ণ, মোৰ লক্ষ্য এক! পিতৃহত্যা মাতৃহত্যাৰ প্ৰতিশোধ! বিলাসিতাৰ প্ৰলোভনে মোক কেতিয়াও কৰ্ত্তব্য পাহৰাব নোৱাৰে।
লেহে--বেছ কথা। যদি পাৰ মই তোক বাধা নিদিওঁ আই, বৰং সকলো পিনে সহায় কৰিম। কাৰেঙৰ আন আন লিগিৰিৰ দৰে তই বহতীয়া হব নেলাগে। তই মোৰ তোলনীয়া জী বুলি পৰিচয় দিবি। দিনটোত তোক মই এবাৰ যেনে তেনে লগ পাব লাগিব। কেতিয়াবা হয়তো তোৰ কামত মই সহায় হব পাৰিম আৰু কেতিয়াবা মোকো তই কোনো কামত সহায় কৰিব পাৰিবি। ময়ো এটা শেষ চেষ্টা কৰি চাওঁ। ৰঙামাটিৰ নৱাবৰ ওচৰলৈ গৈ এবাৰ কান্দি কাটি চাওঁগৈ। যদি নৱাবক ঘূৰাব পাৰোঁ, আমাৰ কাৰ্য্য নিশ্চয় সিদ্ধ হব। ভাবিছিলোঁ। তোকে লই যাম। হয়তো তোক দেখি তোৰ দুখৰ বিৱৰণ শুনিলে নৱাবৰ মন কোমল হলেও হব পাৰে। যদি কৃতকাৰ্য্য হওঁ তেতিয়া কাৰেঙত থাকি তয়ো আমাক যথেষ্ট সহায় কৰিব পাৰিবি। ৰঙামাটিৰ পৰা ঘূৰি আহিও তোক লিগিৰি সুমাই দিবহি পাৰিম।
ৰেণু--তেনে সেয়ে ভাল ককাই। যাব লাগিব কেতিয়া?
লেহে—আজি ৰাতিয়েই। দিখৌত চৰানাও বন্ধা
