এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
চতুৰ্থ অঙ্ক
প্ৰথম দৃশ্য
বধ্যভূমি
[ দুখন মানুহ কটা শাল। বন্ধা অৱস্থাত চুৰেং কোঁৱৰ আৰু হেলা গাভৰু। দুটা চাওদাঙে শাল প্ৰস্তুত কৰে, মূলা আৰু মুহিলাই কান্দি থাকে]
মূলা— [উঠিগৈ চুৰেঙ্গৰ ওচৰত বহেগৈ ] কি ক'ম কোঁৱৰ? কবলৈ ভাষা নাই! বুজনি দিবৰ ঠাই নাই। নিজেই দুৰ্ব্বলা নাৰী—কি বুলি বুজাম! কি বুলি প্ৰবোধ দিম! অত অনুনয় বিনয় অত কাকুতি মিনতিয়েও স্বৰ্গদেওৰ প্ৰাণ কোমলাব নোৱাৰিলে। সকলো চেষ্টা ব্যৰ্থ হ’ল। সৌৱা চাওক পতিগত প্ৰাণা সতী স্বামীৰ অৰ্থে নিজ প্ৰাণ দিবলৈ প্ৰস্তুতহৈ আছে। তথাপিও স্বৰ্গদেওৰ মায়া নাই দয়া নাই। পাষাণেৰে বুকু বান্ধি বিধান দিছে। এবাৰ সেই সৰ্ব্বশক্তিমান পৰম পিতা মাতক। তেৱেঁই বুকুত বল দিব। তেৱেই শক্তি আনি দিব!
সতী ৰাণী! এবাৰ যোৱাৰ আগতে সেৱা কৰোঁ, ---দেহ মোৰ পৱিত্ৰ হওক।
[ সেৱা কৰে]
