পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/১৩২

১২২

[ ৩য় অঙ্ক

নগা কোঁৱৰ

তৃতীয় দৃশ্য খুণবাওৰ ঘৰ [কণচেং বহি থাকে। লুকুৱে গীত গায়। গীতৰ অন্তত নাচে ] গীত

[মই] খোপাত পিন্ধিলোঁ থুপি ফুল! ফুল সৰি সৰি গ'ল।
সোণৰে সজাটি সজালোঁ পৰালোঁ।

পখী উৰি গুচি গ’ল-

মোৰ ভৈয়াই ঐ! পখী উৰি গুচি গ'ল!

[মই] ডিঙিত পিন্ধিলোঁ। মালা সাতেশৰি! মালাও লেৰেলি গল!
সোণৰে সজাটি সজালে। পৰালো,
পখী উৰি গুচি গ'ল মোৰ ভৈয়াই ঐ! পখী উৰি গুচি গ’ল!

[মই] হাতত পিন্ধিলে ফুলাম গামেখাৰু! খাৰু মোৰ সুলকি গল?
সোণৰে সজাটি সজালোঁ পৰালোঁ,
পখী উৰি গুচি গ’ল মোৰ ভৈয়াই ঐ! পখী উৰি গুচি গ'ল!

[মই] ভৰিত পিন্ধিলে জেতুকী বোলোৱা! বোল কঁহি পৰি গ'ল!
সোণৰে সজাটি চিকুণ কৈ সজালো,
পখী উৰি গুচি গ'ল মোৰ ভৈয়াই ঐ! পখী উৰি গুচি গ'ল!

[গীতৰ অন্তত লুকুৱে নাচে। কণচেং ঠৰহৈ একান্ত মনে চাই থাকে]

 লুকু—তই কি বাবি তাক কাকাটি? তই যেই আকৰ অমান নাআঁহ, আকৰ অমান কতা নকৱ, আকৰ অমান ৰং নকৰ। অউ চৰক্‌ পালে পৰ্পত পালে তৰ লাকি কিবা দেকি তাক। কি দেক কাকাটি? কি বাব?

 কণচেং-একো নেচাওঁ লুকু। একো নেভাবোঁ।