পৃষ্ঠা:নক্সা.djvu/৩০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০
নক্সা

( ১৭ )


‘হুজুৰ’ ‘দেউতা!’ কৰুণা কৰি
 সাধু আতৈক দিওক এৰি
নহলে আমাৰ ধৰ্ম্মৰ গ্লাণি
 কৰিব মানুহে বেঢ়ি বেঢ়ি।

( ১৮ )


আতৈ আমাৰ নিৰ্দ্দোষ তেনে
 বুজিব এইটো শতুৰৰ কাম,
যাৰ মুখত আমি শুনো সদায়ে
 কেৱলে ‘ৰাম-কৃষ্ণ’ নাম।

( ১৯ )


শুনি মোৰ এই কাকুতি মিনতি
 গম্ভীৰ সুৰে দাৰোগাই কয়;—
“তোমালোকৰ ধাৰণা বাপু!
 ভূল জানিবা সুনিশ্চয়।

( ২০ )


মানুহক দেখুৱাই কেৱলীয়া হৈ
 হাটিত উঠিলে নহয় কাম—
কায়-মন-বাক্যে ঈশ্বৰ চিন্তিলে
 সহজে পায় দিব্যধাম!