এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱধ্বনি
(৮৪)
নন্দৰ নন্দনে বংশী বজায়,
যমুনাৰে ঢল সুৰে টলবল
আৱেগে উপচি কূল
বাউলী উজায়।
পৰাণৰ পাৰে পাৰে উঠিছে ধ্বনি,
ঘাটে ঘাটে লাগে তাৰ খলকনি,
নিজম জোনাক নিশা
গীতেৰে জগাই
বিৰিন্দাবনৰ বালি
ৰুপেৰে বন্ধাই
নন্দৰ নন্দনে দিছে সজাই।
গাগৰি লোৱা তুলি অমিয়া ভৰি;—
মুৰলীৰ সুৰে মউ পৰিছে জৰি
নন্দৰ নন্দনে দিছে বিলাই
আহাৰ, ১৮৪৫ শক]
