পৃষ্ঠা:দেৱ-ধ্বনি.djvu/৯২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱধ্বনি
 


(৭৮)

হেলা নকৰ ভাই
আয়ু-বেলি মাৰ যায়,
নিঠুৰ এন্ধাৰ আহে ছাটি।
লগৰ পথিকে এৰি গল ঘৰাঘৰি,
নিশাৰ কলীয়া পাখি
উৰিছে আকাশ ঢাকি,
( আহে) আগত অগাধ অমা—ৰাতি।
বেহালি দিনৰ হাট, অন্ত লীলা খেলা
ভাগৰি পৰে বেলি, ভাঙিছে খেলা,
আৰুনো কি আশা লৈ
আছ হে অবুজ ৰৈ
আগত আঁচল খন পাতি!

বহাগ, ১৮৩৮ শক ]