পৃষ্ঠা:দেৱ-ধ্বনি.djvu/৮৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱধ্বনি
 


 ( ৭৪ )
কলৈ আনিলা নাথ ছলেৰে ভুলাই?
নচলে চৰণ আৰু,  বুকু ফাটি যায়।
 নিচিনি আপোন পথ
 ঘূৰি মৰো আন্ধাৰত;
 মায়াময় অৰণ্যত কিনো ভূতে পাই,
 (আজি) মিলালে অপায়!
 মোৰ ভাগত হাঁহি গান,
 কৰিছিলা যি বিধান—
—নাপালোঁতো সিওমান হেপাহ পূৰাই;
 (আজি) প্ৰাণ মোৰ অৱসন্ন
 দুখে শোকে ৰোধে কণ্ঠ
 -কান্দাৰো শকতি নাই।

জেঠ, ১৮৪১ শক]