পৃষ্ঠা:দেৱ-ধ্বনি.djvu/৫০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱধ্বনি
 

(৩৬)

ঘাটত বহি ৰলোঁ মাথোঁ
শোভাকেহে চাই;
অনন্ত কালৰ সোঁত
আগেদি বৈ যায়।
কত বেলি উদে বুৰে,
কত চন্দ্ৰ তৰা ঘূৰে,
নিৰলে মই নিফুট সুৰে
নিজৰ গীতটি গাই,
(ৰলোঁ) শোভাকেহে চাই।
লাহ বিলাহত ভোল যোৱা,
অনাই বনাই গীত গোৱা,
ৰূপৰ সুঁতিত জুৰ লোৱা
যদি তোমাৰ অভিপ্ৰায়,—
ৰলোঁ তেন্তে পাৰতে জিৰাই।

আহাৰ, ১৮৩৯ শক]