সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:দেৱ-ধ্বনি.djvu/২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱধ্বনি
 

(৬)

ধৰ্ম্ম-ভূমি কৰ্ম্ম-ভূমি পূণ্য-ভূমি হিন্দুস্থান,
যুগৰ বিপ্লৱ লঙ্ঘি সততে অক্ষুন্ন ৰাখিলি মান।
আজি,—কিনো বিৰাগত পৰিলি ভাগৰি!
বিপদ ডাৱৰে ধৰিছে আৱৰি
চৌদিশে জ্বলি উঠিছে অগনি জাতিৰ জীৱন কৰিব গ্ৰাস।
 *  *  *  *
কিৰূপে গৰবীৰ লাঞ্ছনা সহি নিৰলে পেলাবি দীৰ্ঘশ্বাস;
কোনটো সতেৰে কলঙ্কিত কৰি প্ৰাচীন প্ৰাচ্য ইতিহাস;
কিমতে নিজৰ আদৰ্শ পাহৰি
লবি অপমান শিৰত আদৰি?-
নোশোভে তোৰ ই ঔদাসীন্য, হোৱা নাই তোৰ শক্তি হ্ৰাস।
যি আদৰ্শ ধৰি জীলি অত দিন
যদিও লাঞ্ছিত পৰ আজ্ঞাধীন,—
সেই আদৰ্শতে যক আজি লীন গৰ্ব্বী জাতিৰ হৃদয়-দাহ;
 *   *  *  *
ধৰ্ম্মক সুমৰি উঠচোঁ গুমৰি পাপৰ দৰ্প কৰি বিনাশ;
যুগ-যুগান্ত জিলিকি থাক মহিমান্বিত ইতিহাস।

শাওণ, ১৮৪৩ শক)