এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৩
দেৱজিত।
মহেশ বদতি শুনা দেৱ প্ৰজাপতি।
অৰ্জ্জুনক ৰণে পাইলে যি কৰিবো আজি॥ ৪৪৭
অৰ্জ্জুন সহিতে মোৰ কৰিবাক ৰণ।
অনেক দিনৰ পৰা আছে মোৰ মন॥
এহি বুলি ব্ৰহ্মা পাচে দেৱ মহেশ্বৰ।
থাকিলেক বসি হৰ বৃষভ উপৰ॥ ৪৪৮
ব্ৰহ্মা শঙ্কৰৰ কথা এহি মানে থওঁ।
ইন্দ্ৰে যিমতে ধাইল তাৰ কথা কওঁ॥
বাযু বেগে অৰ্জ্জুনৰ সমীপ চাপিলা।
খৰতৰ বাক্যে অৰ্জ্জুনক গৰিহিলা॥ ৪৪৯
ইন্দ্ৰ যে বদতি শুনা পাপিষ্ঠ অৰ্জ্জুন।
মোৰ পুত্ৰ হুই তই মোক কৰা ৰণ॥
তোৰ সম চাণ্ডাল নাহিকে নিদাৰুণ।
তিলেক নচাইলি পাপী পিতৃৰ যে গুণ॥ ৪৫০
মোহোৰ তনয় হুই কুন্তীৰ গৰ্ব্ভত।
মোৰ হেন পুল বুলি জগতে প্ৰখ্যাত॥
পুত্ৰৰ নিমিত্তে তোক স্বৰ্গক আনাইলোঁ।
দিব্য অস্ত্ৰ শস্ত্ৰ মই তোহোক শিখাইলোঁ॥ ৪৫১
ব্ৰহ্ম শৰ ৰুদ্ৰবাণ বজ্ৰকুট শৰ।
বৰুণ গন্ধৰ্ব্ব আৰো বায়ু যমদ্বাৰ॥
পৰ্ব্বত গড়ুৰ মেঘ সৰ্প চতুঃশৰ।
দিব্য ক্ষুৰপতি শৰ মহা দৃঢ়তৰ॥ ৪৫২
