পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৯২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯২
দেৱজিত।

মহেশক চাই পুনু বোলে প্ৰজাপতি।
অৰ্জ্জুনক সম তুমি নহা পশুপতি॥
নৰ নাৰায়ণ কৃষ্ণাৰ্জ্জুন ভৈলা জাত।
তাহাঙ্ক ৰণত তুমি নুহিকে শকত॥ ৪৪২
তেও যদি যুদ্ধ কৰা শুনা মহেশ্বৰ।
অৰ্জ্জুনত আজি তুমি হাৰিবা সমৰ॥
পাচক নুগুণি যদি হৰ হোৱা সাজ।
সত্যে সত্যে ৰুদ্ৰ তুমি হৈবা ঘোৰ লাজ॥ ৪৪৩
বচন নুশুনি যুদ্ধ কৰা মহেশ্বৰ।
বোলা মোত আছে পাশুপত্ৰ ঘোৰ শৰ॥
এহি গৰ্ব্বে যদি হৰ তুমি কৰা ৰণ।
অৰ্জ্জুনে জিনিবে ৰণে বুলিলো বচন॥ ৪৪৪
যদি ধৰা তুমি ঘোৰ পাশুপত্ৰ অস্ত্ৰ।
অৰ্জ্জুনে ধৰিবে নিজ মাধৱৰ চক্ৰ॥
মাধৱৰ চক্ৰৰ প্ৰচণ্ড তেজ বৰ।
দেখি পাশুপত্ৰ শৰ হৈবে মহা ডৰ॥ ৪৪৫
মহেশ নেদিবা দোষ মোৰ বচনত।
সোমাইবেক পাশুপত্ৰ তোমাৰ তূণত॥
প্ৰজাপতি বোলে পুনৰপি মহেশক।
একোকালে যুদ্ধে নোৱাৰিবা অৰ্জ্জুনক॥ ৪৪৬
তুমি আমি যদি ত্ৰিজগতে হওঁ সাজ।
যুদ্ধে নোৱাৰিবো আমি হৈবো ঘোৰ লাজ॥