সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৭৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৭
দেৱজিত।

অৰ্জ্জুনৰ শৰে দেৱ-শৰ লগ পাইলা।
চন্দ্ৰৰ শৰক শৰে বিনাশি পেলাইলা॥৩৫৯
চন্দ্ৰৰ সৈন্যক প্ৰতি শৰ বেগে যায়।
কাটি চিঙ্গি শৰ পাচে আসিলা দুনাই।
পৃথিবীত পশি স্নান কৰি সাগৰত।
পুনু পশিলন্ত আসি অৰ্জ্জুন তূণত॥৩৬০
আৱৰ চন্দ্ৰক শৰ কৰিতে নেদিলা।
অৰ্দ্ধচন্দ্ৰ শৰ হানি ধনুক কাটিলা॥
তূণ দুই কাটিলন্ত পাণ্ডুৰ কুমার।
নাথাকিলা চন্দ্ৰৰ যে যুদ্ধৰ সম্ভাৰ॥৩৬১
শশাক ভেদিলা দিব্য তিনি পাত শৰে।
পৰিলেক মৃগ পাচে মৃতক আকাৰে॥
ডেৱ দিয়া শশাৰ নামিলা শশধৰ।
দণ্ড ধৰি ধাইলা অৰ্জ্জুনক ক্ৰোধে বৰ॥৩৬২
অৰ্জ্জুনক মাৰিবাক চন্দ্ৰে গৈলা ধাই।
ৰথত আছন্ত কৃষ্ণ ধনঞ্জয় চাই॥
মাৰোঁ আজি অৰ্জ্জুনক মোৰ দোষ নাই।
প্ৰাণ হত কৰোঁ বুলি বেগে খেদি যায়॥৩৬৩
ধৰি আসে দণ্ড চন্দ্ৰে দেখি পাণ্ডু-সুতে।
তিনি শৰ হানি দণ্ড কাটিলা হাততে॥
পাচে ধনঞ্জয় বীৰে ক্ৰোধ কৰি বৰ।
চন্দ্ৰক হানিলা বীৰে দিব্য দশ শৰ॥৩৬৪