এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৬
দেৱজিত।
হেন অদভুত কৰ্ম্ম অৰ্জ্জুনৰ দেখি।
সিদ্ধ মুনিগণ পুষ্প বৰষিলা ঢাকি॥
জয় ধনঞ্জয় বুলি ঘোষে দশোদিশ।
হেন শুনি অৰ্জ্জুনৰ মনত সন্তোষ॥৩৫৪
শৰ চন্ন দেখিয়া চন্দ্ৰৰ ক্ৰোধ ভৈলা।
অযুত নিযুত শৰ বৰষিবে লৈলা॥
আৰু প্ৰহাৰিলা চন্দ্ৰে লক্ষ দিব্য শৰ।
দিশ পাশ আকাশ ঢাকিলা নিৰন্তৰ॥৩৫৫
পুনৰপি চন্দ্ৰে শৰ কৰয় প্ৰহাৰ।
অদৃশ্য ভৈলন্ত ৰথ ভৈলা অন্ধকাৰ॥
হেন দেখি প্ৰশংসিলা দেৱ হৰিহয়।
সাধু সাধু শশধৰ ত্ৰৈলোক্য বিজয়॥৩৫৬
অৰ্জ্জুন বীৰক তুমি হেনসে কৰিলা।
তোমাৰ খিয়াতি যশ জগতে ৰহিলা॥
ঘোৰ অন্ধকাৰ দেখি বীৰ ধনুৰ্দ্ধৰ।
গাণ্ডিৱৰ গুণে যুৰিলন্ত দিব্য শৰ॥৩৫৭
অৰ্জ্জুনেও প্ৰহাৰ কৰিলা শৰচয়।
দিশ পাশ সমস্তে দেখিলা শৰময়॥
অৰ্জ্জুনেও আৰু প্ৰহাৰিলা শৰ যত।
কি কহিবো অৰ্জ্জুনৰ শৰৰ মহত্ত্ব॥৩৫৮
একৈক শৰত হোৱে লক্ষ কোটি শত।
স্বৰ্গ যে আকাশ মহী যুৰিলা বহুত॥
