সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৬৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৬
দেৱজিত।

ব্ৰহ্ম বাণে খেদি আসে দেখিলা অৰ্জ্জুন।
গাণ্ডীৱ ধনুক ধৰি বীৰে ক্ৰোধ মন॥
সাত ব্ৰহ্ম বাণ পাচে কৰিলা সন্ধান।
দেৱ সাত ব্ৰহ্ম বাণ কৰিলা নিৰ্য্যান॥২৯৯
বৰুণৰ সাত ব্ৰহ্ম বাণ কৰি চন্ন।
পুনু অৰ্জ্জুনৰ বাণ পশিলন্ত তূণ॥
হেন দেখি বৰুণৰ মৰ্ম্ম গৈলা চৰি।
দিব্য দশ শৰ প্ৰহাৰিলা ক্ৰোধ কৰি॥৩০০
অৰ্জ্জুনৰ হিয়াত পৰিলা শৰচয়।
নিঢালে পৰিলা বীৰ পাণ্ডুৰ তনয়॥
মাধৱক হানিলন্ত ব্ৰহ্ম বাণ চয়।
শৰজালে মাধৱে দেখিলা তমোময়॥৩০১
কতো বেলি চেতন লভিলা ধনঞ্জয়।
মাধৱক দেখিলন্ত শৰে তমোময়॥
হেন দেখি অৰ্জ্জুনৰ ক্ৰোধ গুৰুতৰ।
বৰুণক হানিলন্ত দিব্য দশ শৰ॥৩০২
বৰুণৰ হিয়াত পৰিলা বৰ টানে।
ঢলিয়া পৰিলা দেৱ মগৰ বাহনে॥
মগৰক ভেদিলন্ত কুৰি শৰ চেগে।
মগৰত শৰ পৰিলন্ত সেই বেগে॥৩০৩
মগৰ বৰুণ মৃত্যুভাৱে ৰৈলা পৰি।
অৰ্জ্জুন থাকিলা দৃঢ়মুষ্টি ধনু ধৰি॥