পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৫৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৯
দেৱজিত।

কালকুঞ্জ মাৰিলোহোঁ অসুৰ দুষ্টক।
আমাক যে নিন্দা কৰে সমস্তে যতেক॥
মাধৱ বদতি পাপী শুনা পুৰন্দৰ।
তোৰ সম পবিত্ৰ নাহিকে দেৱতাৰ॥২৫৫
ধন্য ধন্য পুৰন্দৰ দেৱ সুৰপতি।
গৌতমৰ ভাৰ্য্যা কিয় হৰিলি দুৰ্ম্মতি॥
ঘোৰ পাপ কৰিলিহি হৰিলি ব্ৰাহ্মণী।
গৌতমৰ শাপে তোৰ সহস্ৰেক যোনি॥২৫৬
যোনি দেখি মহা লাজ ভৈলি সুৰপতি।
পদ্মৰ তলত গৈয়া লুকাইলি দুৰ্ম্মতি॥
লাজভয়ে পূৰন্দৰ আছিলি পলাই।
শচী বৃহস্পতি তোক ফুৰে দুয়ো চাই॥২৫৭
শচী বৃহস্পতি তোক বিচাৰন্ত যাই।
আনিলেক তোক পদ্মৰ তলত পাই॥
তোৰ গাৱে যোনি দেখি শচীৰ বিমন।
পাচে মহাশোকে শচী কৰিলা ক্ৰন্দন॥২৫৮
শচীৰ ক্ৰন্দনে পাচে তোৰ কষ্ট মন।
ব্ৰাহ্মণীক হৰি পাচে কৰিলি ক্ৰন্দন॥
পাৰ্ব্বতীক আৰাধিলি তুষ্ট কৰি মন।
তেবে দেৱী আসি তোক দিলা দৰশন॥২৫৯
দেৱীক চাহিয়া তই বোলা সুৰপতি।
মোহোৰ গাৱৰ যোনি গুছায়ো পাৰ্ব্বতী॥