পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৩৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৩
দেৱজিত।

যত দেৱ সেনা মানে ভৈলা এক টোল।
ইন্দ্ৰৰ নগৰ খান কৰে হুলস্থল॥
ৰত্নময় সুবৰ্ণৰ সিংহাসনে বসি।
প্ৰকাশ কৰন্ত যেন মেৰু শৃঙ্গে শশী॥১৫১
বৈশম্পায়ন বদতি শুনিয়ো জন্মেজয়।
মোক্ষ মোক্ষ দেৱতাৰ কহোঁ পৰিচয়॥
বায়ু বৰুণ চন্দ্ৰ সূৰ্য্য কুবেৰ ধনপতি।
অগনিয় সৈন্য নিৰিত্ৰিজ ধৰ্ম্ম মতি॥১৫২
সম্ভাৰ অজম্ভ বিজম্ভ সম্ভ গম্ভ।
ইচণ্ড বিচণ্ড বীৰ কাল মহাজম্ভ
অজঙ্গ বীজঙ্গ বজ্ৰবেগ গৰ্ব্বমতি।
কালম্ভ ৰক্ষস বীৰ সুৰাসুৰ পতি॥১৫৩
বিকৰ্ম্ম বিজয় খৰ্ব্ব অখৰ্ব্ব যে মহি।
বিদৰ্প বিচক্ৰ কালান্দ্ৰীয়ো গৰ্ব্ব বহি
নীলধনু বিচল বিভানু মহামতি।
কাল মহি ৰাক্ষস বিশাল যক্ষপতি॥১৫৪
গণপতি কাৰ্ত্তিক দেৱৰ সেনাপতি।
সবে চলি গৈলেক ইন্দ্ৰৰ অম্ৰাৱতী
আৰু দশ ৰাক্ষস আছয় ভয়ঙ্কৰ।
কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনক যায় কৰিবে সমৰ॥১৫৫
মোক্ষ মোক্ষ দেৱৰ কহিলোঁ নাম চয়।
আন নকহিলোঁ পদ বাহুল্যক ভয়॥