এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০৮
দেৱজিত।
ইন্দ্ৰে যে দেখ শৰ আসে বেগে ধাই।
শৰচয় কাটি বীৰে কৰিলন্ত ক্ষয়॥১০২০
অৰ্জ্জুনৰ শৰ ক্ষয় কৰি সুৰপতি।
বিষ্ণুৰ ডিবাৰ শৰ ধৰিলা সম্প্ৰতি॥
ৰাক্ষস অসুৰ দৈত্য বধিবে কাৰণে।
সেই শৰ আপুনি দিলন্ত নাৰায়ণে॥১০২১
বিষ্ণুমন্ত্ৰ পঢ়ি শৰ গুণত চৰাইলা।
আকৰ্ণ পুৰিয়া ইন্দ্ৰে হানিয়া পঠাইলা॥
জাজ্বল্য সমানে চলে বহ্নি সম জ্বলি।
অৰ্জ্জুনৰ হিয়াত পৰিলা হলহলি॥১০২২
হৃদয় বিদাৰি শৰ পশিলা পাতালে।
সাগৰত স্নান কৰি আসিলা সত্বৰে।
শৰৰ প্ৰহাৰে বীৰ কৰে তলবল।
ঢলিয়া পৰিলা যেন পৰ্ব্বত সচল॥১০২৩
ক্ষণেকে চেতন পাই উঠি বীৰবৰ।
ক্ৰোধত জ্বলিলা যেন বহ্নি প্ৰলয়ৰ॥
সেহি বেলা শাৰঙ্গ ধনুক ধৰি কৰে।
ইন্দ্ৰক ভেদিলা বীৰে তিনি কোটি শৰে॥১০২৪
মাধৱে বোলন্ত সখি মোৰ বাক্য ধৰা।
সম্মুখ সমৰে ইন্দ্ৰে বিৰথী যে কৰা।
বিৰথী কৰিয়া সখা সাধা মোৰ কাৰ্য্য।
সম্মুখ সমৰে ইন্দ্ৰ হৌক ঘোৰ লাজ॥১০২৫
