এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫৩
দেৱজিত।
সেহি মতে শৰ যায আকাশত চলি।
প্ৰলযৰ অগ্নি যেন দশো দিশে জ্বলি॥৭৪৬
অৰ্জ্জুনে দখন্ত ৰুদ্ৰ শৰ গাসে ধাই।
সেহি বেলা ৰুদ্ৰ শৰ লৈলা ধনঞ্জয॥
ৰুদ্ৰৰ শৰক ৰুদ্ৰ শৰ প্ৰহাৰিলা।
বিধুম অগনি হুই গগনে চলিলা॥৭৪৭
যেন মহা গডুৰে সৰ্পক গৈলা ধাই।
মাৰিলা সৰ্পক যে গডুৰে লাগ পাই॥
সেহি মতে অৰ্জ্জুনৰ ৰুদ্ৰ শৰ যায়।
হৰ শৰ বিনাশ কৰিলা শৰে পাই॥৭৪৮
হৰৰ যে ৰুদ্ৰ শৰ ব্যৰ্থ হুয়া গৈলা।
তল বল কৰি মহী মণ্ডৰ লৰিলা॥
ৰুদ্ৰ শৰ চন্ন কৰি অৰ্জ্জুনৰ শৰ।
বেগে যাই পশিলেক তূণে অৰ্জ্জুনৰ॥৭০৯
আত অনন্তৰে ধনঞ্জয় মহা বীৰ।
কুৰি শৰে ভেদিল ৰুদ্ৰৰ শৰীৰ॥
তিখাল চোকাল দিব্য হানিলন্ত শৰ।
পুনু পুনু তাৰিলন্ত শৰীৰে হৰৰ॥৭৫০
বৃষভক মাৰিলন্ত বিংশতি নৰাচ।
কেঙ্কাই ফোপাই গৈল কুৰি হাত পাচ॥
অৰ্জ্জুনৰ কৰ্ম্ম দেখি কুপিলন্ত হৰ।
অৰ্জ্জুনক লাগি প্ৰহাৰিলা দিব্য শৰ॥৭৫১
