তাৰ পাছে তুলে শেল অস্ত্র চাঙি চাঙি॥
ত্রিফুল ত্রিফুল তুলে পাতকি মুধুকৰ ।
শত শত নাক পাশ তুলে ৰথেৰে উপৰ ॥
এহি কথা ৰাৱণ ৰাজা কহিলাে যখন।
এইটো চলিলাম আমি যুদ্ধেৰ কাৰণ॥
হেন কালে বার্তা পাইল্য ৰাণী মন্দেধৰী।
সঙ্গতে কৰিয়া লইল্য দশ হাজাৰ নাৰী ॥
*** *** ***
১৫ নং দিশাঃ আইলোঁ ৰাণী মন্দেধৰী,
সঙ্গেতে কৰিয়া লইল্য দশ হাজাৰ নাৰী,
আইলাে ৰাণী মন্দেধৰী ॥
পদঃ ৰাণী বলে শুন স্বামী আমাৰ বচন।
তাহাৰ সােহিতে প্রভু যুদ্ধেৰ কৰয়ে বিশম ৷৷
কুম্ভকর্ণ সমান বীৰ নাচিলোঁ ত্রিভূৱনে ।
হেন বীৰক বুদ্ধিলাে প্রভু ৰাম নাৰায়ণে ॥
এশ শত পুত্র ছিলাে ছােৱা শত নাতি।
একাও না ৰহিলাে আজি বংশ দিতে বাতি ॥
শুন শুন অহে স্বামী আমাৰ বচন ।
তাহাৰ সহিত প্রভু যুদ্ধ কৰয়ে বিশম ॥
ৰাৱণে বলে শুন ৰাণী আমাৰ বচন।
নিঃচিন্তে বচিয়া থাকো যাহ এতিখন ॥
সীতাক আনিয়া আমি দাশি কৰিয়া দিব৷
লঙ্কা হনে ভিবিষণকে দুৰ কৰিয়া দিব॥
ৰাৱণ বলে শুন ৰাণী যাহ অন্তপুৰে।
নিঃচিন্তে বছিয়া থাকো লঙ্কাৰ ভিতৰে ॥
শুন শুন অহে ৰাণী আমাৰ বচন।
এইটো চলিলাম আমি যুদ্ধেৰে কাৰণ ॥ *** *** ***
