১৪ নং দিশা : পৱন চলিলোঁৰে, কি আপােনাৰ ভূৱন, আমৰা
উঠিবাৰে ৰথখান কৰহে সাজন, পৱন চলিলােৰে ॥
পদ : দাক শুনি সাৰথি কৰিলোঁ গমন।
ৰাজাৰ সাক্ষাতে জাইয়া দিলাে দৰশন ॥
সাৰথি বলে মহাৰাজ আমাৰ বচন।
আমাৰ দাকিছেন মহাৰাজ কিছেৰে কাৰণ ॥
ৰাৱণ বলে শুন সাৰথি আমাৰ বচন।
সাইক্ষাতে দেখিছাে তুমি লঙ্কা বিবাৰণ ॥
দিন দিন বিৰগন লঙ্কা কৰিলাে সংহাৰ ।
লঙ্কা পুৰি জ্বালাইয়া কৰিলোঁ চাৰখাৰ ॥
কাহাৰ ভৰসা আছে কহিব কাহাৰে ।
কে আছে বান্ধৱ দুষ্ক কহি নিবাৰণে॥
শুন শুন আহে সাৰথি আমাৰ বচন।
শিঘ্ৰেকৰি সাজাই আনাে পুষ্প ৰথখন ॥
তাহা শুনি সাৰথি কৰিলোঁ গমন।
আদি কুত পৰ্ব্বতত যাইয়া দিলোঁ দৰশন ॥
কাটিয়া কুতিয়া ৰথখান কৰিলোঁ চৌশাকা।
গগনে ধাকিয়া যেন চন্দ্র দিলাে দেখা ।
ঘোঁৰাৰা গলতে বান্ধে চাম গঙ্গা জলত।
লাহে লাহে চলাল ঘােৰা শব্দ বহুত দূৰত ॥
ঘোঁৰাৰ পায়াতে বান্ধে কৰ্ণেৰ নিফুৰ৷
অনুৰ ঝনুৰ বাজে ঘোঁৰা শব্দ বহু দূৰ ॥
ৰথ সাজাইয়া সাৰথি, আনন্দিত মন ।
ৰাজাৰ সাইক্ষাতে যাইয়া দিলোঁ দৰশন ॥
ৰথ পাইয়া মহাৰাজ আনন্দিত মন।
এই সেলে বুধিম আমি, আজি শ্ৰীৰাম লক্ষণ॥
প্রথমে তুলে শেল হিৰা বন্ধা তাঙি ৷
পৃষ্ঠা:দেউৰী পাৰা ভাৰি গান.pdf/২৬
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেউৰীপাৰা ভাৰি গান- ( ১৬ )