এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭
দীপ্তি ।
কেনোবা এদিন জ্ঞানৰ আলোকে
জগাবও পাৰে আতমা-বোধ।
⸻
ভকত।
বাহিৰত তুমি নিকা হ’বলই
কৰা দহ বাৰ দিনৌ স্নান।
ৰঙা চুৰিয়াৰে ফোঁট-লগুণেৰে
বুজোৱাঁ নিজক ধৰ্ম্ম প্ৰাণ।
আনৰ স্পৰ্শত অশুচি হোৱাৰ
ভয়ত ডেও দি আঁতৰি যোৱা,
লৰা-তিৰুতাৰো হাতেৰে নাখাই
নিজেই পৰম পবিত্ৰ হোৱা।
কোনোবা আহিলে চোতালত বহে
গলেই তিওৱ৷ পানীৰে ঠাই;
বুজোৱা লোকক সকলো অশুচি,
তোমাৰ নিচিনা পবিত্ৰ নাই।
ইফালে তোমাৰ মনত সদাই
স্বাৰ্থ চিন্তাৰ জাবৰ ভৰা;
পাটী এৰি লোৱা মিছাৰে আশ্ৰয়
মিছাকে সাবটি পাটীত পৰা।
