সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:দীপ্তি.pdf/২১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দীপ্তি ।

অন্ধ চকুত বিলোৱাঁ জ্যোতি,
বিশ্ব সৌন্দৰ্য উঠোক ফুটি
ধন্য জীৱন কৰোঁ তোমাৰ
 প্ৰেমৰ লহৰী তুলি।

(৩)

কিয় দয়াময়, তোমাৰ ইমান ফাঁকি?
নিজৰ মায়াৰে ৰাখিছা নিজকে ঢাকি।
 তুমি বিৰাজিছা হিয়াই হিয়াই,
 নাজানি বাজত ফুৰোঁ খেপিয়াই,
 দিয়াঁ দয়া কৰি বাট দেখুৱাই
 জ্বলাই জ্ঞানৰ চাকি।
 ৰূপ-গুণ দুয়ো তোমাৰে স্ৰজন,
 ৰূপ-গুণ-হীন তুমি নিৰঞ্জন,
 নোৱাৰোঁ সজাব মানস পটত
 তোমাৰ ছবিটি আঁকি।
ভাঙ্গি দিয়াঁ দেৱ, মোহৰ সপোন,
ধৰাঁ সমুখত জ্ঞানৰ দাপোণ,
দেখোঁ যেন জুৰি অণু-পৰমাণু
 সকলো তোমাৰে সাক্ষী।

(৪)

 ভৈৰবী—একতালা।
প্ৰভু, তোমাৰ নিত্য প্ৰেম-ৰসেৰে
 বুৰোৱাঁ অন্তৰ বুৰোৱাঁ