পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/৬৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ৬০ )


কহিলোহো শূদ্ৰ কলা তোমাত পাৰ্ব্বতী।
আৰু কিবা শুনিবাক আছে তব মতি॥ ৬১৭
শুনা বুদ্ধ জন লৈয়ো কথাৰ প্ৰমাণ।
ভগবান হৰে কহি আছে বিদ্যমান॥ ৬১৮
হৰি নাম বিনে ৰাজা প্ৰজা সবে যত।
বিফলে সবাৰো আয়ু হোৱে সমাপত॥ ৬১৯
বোলয় পুৰুষোত্তম এৰি আন কাম।
সুখে দুখে মুখে নছাৰোক হৰি নাম॥ ৬২০


ছবি

হেন শুনি মহামায়া   স্বামীত বিনান্ত পাছে
  কৈয়ো কথা আগে ভগবান।
কোন ৰাজ্যে কতোমান   কোন কৰ্ম্ম আচৰিবে
  ৰাজাসব হৈবেক প্ৰধান॥ ৬২১
কত মান দিন কলি   লোকক কৰিবে পীড়া
  তাৰ গতি হৈবে কেন মত।
মহা মহা পাপ ৰাশি   লোক সব নাশ হৈব
  অল্প আয়ু হৈবেক সতত॥ ৬২২
বুদ্ধ বিপ্ৰ সব যত   কেন মতে নাশ হৈব
  লোক সব হৈব কেন ঠান।
কত মান সুখ দুখ   ভুঞ্জিবেক লোকগণে
  শুনো তাক কহা বিদ্যমান॥ ৬২৩