পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ৩০ )


বলে পৰাক্ৰমে   ৰথে শৰ শ্ৰমে
  ধনুৰ্দ্ধৰ মহাশয়।
পৃথিবী মণ্ডলে   আন থাকন্তোক
  বাসবকো নগনয়॥ ২৮২
অপেক্ষা নকৰি   দিব্য ৰথে চড়ি
  ৰাজ্যত কৰে যতনে।
ত্ৰেতা দ্বাপৰত   প্ৰজাক পালন্ত
  হেন মহা ৰাজগণে॥ ২৮৩
যম বৰুণকো   কটাক্ষ নকৰে
  প্ৰচণ্ড আতি প্ৰতাপ।
সামান্য প্ৰজাৰ   যেন বাপ মাৱ
  দুৰ্জ্জনক দেন্ত তাপ॥ ২৮৪
নাহি দন্দ বন্ধ   বচন দুৰ্জ্জন
  নাহি কিছু কৰ ভাৰ।
লক্ষেক নৃপতি   যিবা দ্ৰব্য দেই
  জীৱিকা হোৱয় তাৰ॥ ২৮৫
লক্ষ্মীৰ বিভূতি   প্ৰজাত বসয়
  দেখিয়া কৌতুক বৰ।
বৈষ্ণৱ সকলে   আশীয কৰন্ত
  চিৰঞ্জীব নৰেশ্বৰ॥ ২৮৬
দিব্য ভোগ ভুঞ্জি   অম্ৰাৱতী পুৰি
  যি মতে লোক থাকয়।
ততো দশ গুণে   প্ৰজাৰ আনন্দ
  ৰাজাৰ যশ গাৱয়॥ ২৮৭