পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/৩৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ২৮ )


পদ বঢ়া হবে বুলি আমি নেলেখিলো।
দীপিকা ছন্দৰ পদ সংক্ষেপে ৰচিলো॥ ২৬৭
শুনা সভাসদ পদ পৰম ৰহস্য।
ভক্ত ৰাজা সবে ঈশ্বৰক কৰে বশ্য॥ ২৬৮
হৰি ভক্তি ভৈলে লক্ষ্মী আবৰে প্ৰজাক।
মহা সুখী হয় প্ৰজা পায় ঐশ্বৰ্য্যক॥ ২৬৯
পৃথিবীতে আমি ৰাজা নাম লৈলো মাত্ৰ।
লোকৰ জীৱিকা কাঢ়ি ভুঞ্জিবাৰ পাত্ৰ॥ ২৭০
দণ্ডবন্ধ অন্যায় কৰিয়া ছলে বলে।
উদৰ পুৰিয়া নাশ হৈবোহো কেৱলে॥ ২৭১
মোৰ ৰাজ্য মোৰ ধন মোৰ হস্তী ৰথ।
মই মহামানী ৰাজা নাই মোৰ মত॥ ২৭২
এহি মতে অহঙ্কাৰ কৰো ৰাত্ৰি দিন।
দান্ততৰি মৰি যাইবো যমৰ কৰণ॥ ২৭
হে প্ৰভূ ভগৱন্ত দেৱতা শ্ৰীৰাম।
তোমাৰ দুখানি পাৱে কৰোহো প্ৰণাম॥ ২৭৪
তযু নিজ অনুজৰ নাতি পুৰুষোত্তম।
মোৰ মুখে সদা নুগুছোক কৃষ্ণ নাম॥ ২৭৫
সিটো দোষ ক্ষেমি মোৰ পূৰা মনস্কাম।
পাতক ছাৰোক ডাকি বোলো ৰাম ৰাম॥ ২৭৬

⸻⸻