সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/৩২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ২৬ )


তাতে যজ্ঞপতি নাম বেদত প্ৰখ্যাত।
প্ৰজাপতি নাম আবে বোলয় তাহাক॥ ২৪৩
এহিমানে কহিলোহো ভূপালৰ স্থিতি।
আনো বহু নাম আছে জানিবা পাৰ্ব্বতী॥ ২৪৪
এহিতো ধৰণী কলা কহিলো সম্প্ৰতি।
ইহাৰ মাজত আছে দুৰ্জ্জন নৃপতি॥ ২৪৫
বেন নামে ভৈলা আৰু ধৰণী পালক।
পৰম অসন্ত দুষ্ট সন্ত বিঘাতক॥ ২৪৬
বোলে মোত পৰে কোন আছে ভবদেৱ।
এতেকে মোতেসে সবে কৰন্তোক সেৱ॥ ২৪৭
ব্ৰহ্মা হৰ আদি কৰি মোহোৰ পালন।
মোত পৰে পূজা যিটো কৰে আন জন॥ ২৪৮
নিশ্চয়ে বুলিলো মই কাটিবোহো তাক।
এহিবুলি সমস্ত লোকক দিলা হাক॥ ২৪৯
কৰিলে পাতকী জগতৰে বৃত্তি ছন্ন।
আপুনি খাইবাক মাত্ৰ কৰিলা যতন॥ ২৫০
তিনিয়ো লোকৰ জীবিকাৰ আশা নাই।
বলে জিনি পামৰে সবাৰো কাঢ়ি খাই॥ ২৫১
ঋষি সমূহৰ যজ্ঞ পূজা নিষেধিলা।
সবাৰো দ্ৰব্যক কাঢ়ি আপুনি ভুঞ্জিলা॥ ২৫২
দেৱ যে দানৱ যক্ষ ৰক্ষ আদি যত।
সবেয়ো মজিল আতি দাৰুণ দুখত॥ ২৫৩
মহাদুখে শস্য বৃষ্টি নাহি ধৰণীত।
অনাবৃষ্টি ভৈল দ্ৰব্য নিমিলে কিঞ্চিত॥ ২৫৪