পৃষ্ঠা:দামোদৰ দেৱ চমু জীৱনী.djvu/৪০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(২৮) শুকৰ উপদেশ এতে সকলােৱে সেইখিল - লেক আচাৰ্য কুলি স্বীকাৰ কৰিলে। সেই দিনাৰপৰা তেওঁ পাটহাউসী সৰ ভাগত টি একাৰী । এই কথাত সকলো ভক্ত ও শিল্প মলিয়ে সতে পালে; কিন্তু ও ভতিজাক চাষে মত মা- স্তিক বেজাৰ পাই, পাটৰাউলী সত্ৰৰ লগত কোনো সম্পর্ক নাৰাখি উজাই আহি বর্তমান বজালি অধলত পােম নামে এখন সুত্র পাতে। পােম শ না এই পােক মৰা অর্থাৎ পৈত্রিক ধর্ম স্ব উঠাই আৰু দিয়া। এই সত্ৰখন এতিয় পােমা নদীৰ মাজতে নীৰ গৈছে। নদীৰ নামো সেই নাম অক্ষুবিয়ে হৈছে। গুৰুদেৱ কোচবেহাৰত সাত বছর থাকে বুলি গেয়ে কোৱা হৈছে। শেষত ১৫২• কত ১১• বহু সত আউসীৰ শেষত প্রতিপদ তিতি, বিষয় না ত্যাগি পৰম কারুণিক গুৰুদেৱে নববিধ ভক্তি এ স্থান কৰি, অনিৰু সেই ভক্তি মাগত এৰাই মান লীলা সম্বৰণ কৰি বৈৰু প্ৰয়া ৰে। কোনে কোনাে মতে গুৰ মূত্যু শ ১৫। তলত লি শ্লোটোৰ পৰা হৈছে। কষ্ণো নিজ্ঞথা, গােহলি জনা দৃষ্টান্তু পাগান। সৎ এখনেজয় কলিযুগে নামােৰাখব।