পৃষ্ঠা:দামোদৰ দেৱ চমু জীৱনী.djvu/১৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

আৰু ইয়াৰ কিছুদিনৰ পিছতে তেওঁ মানব লীলা সামৰে। বঙ্গেশ্বৰপুৰত সদানন্দই কিছুদিন সুখেৰে কাল র। ইয়াতে তেওঁৰ সৰেশ্বৰ আৰু ৰজাক নামে টি পা ওপলে। ইয়াৰ পিচত তেওঁ তাত কি বিধাত পৰি নগাওৰ বৰদোৱাৰ দক্ষিণকালে এক নিলা নামৰ গাৱলৈ গৈ তত বসতি কৰেগৈ। ইয়ারে সানন্দৰ মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱৰ লগত পলি ॥ এক দল ভিতৰত পৰম বন্ধু ব্যাপন হয়। এর কি হাপন হোৱাৰ কিছুদিনৰ পিচত লাে সে শীল দেৰীৰ গৰ্ভত মহাপুরুষ স্থিতি হয়। বুদ্ধদেৱ থিতি বা সময়ত ৩ বৰণৰ তীরে সপােনত মায়া দেৰীত এফ এ এনি জেবীয়ে ঋতু স্নান কৰি শুই থকাত পুতা নিশা লাে- মত দেখিলে যে, এজন দীর শুনে এ ৰূপ ধৰি থাকিবলৈ তেওত অলপ ঠাই খেলেছি। তেও সাৰ পাইয়ে সপােনৰ সকলো কথা কি গত বিকৰি কলে। সঙ্গে গান | পােনৰ লক্ষণ ঢাল বুলি জাৰিলে নৌপু পৰ্য, না আলেছি গুলি সেই দিন জেলােক মনত এনে কাৰ ল ফের চা সচিকৈয়ে ঈশ্বৰ আছি তেলােৰ ঘৰ কাৰি