সূত্ৰ—ওহি বুলি আপুনি বন্ধন লেলহ, যশোদা পুনু জৰি যৰায়া উদৰে মেহ্ৰায়া কহোঁ দেখত জৰি আতল, অধিকায় ভেল। দশন কামুৰি গাৱক বলে টানি টানি বান্ধিতে কৃষ্ণক গাৰি দেই।
(কথা)। যশোদা বোল – আহে পুতা হামাকু আগে মহিমা দেখাৱত অতয়ে দুখ হামাক লগাৱলি। দেখো দেখো তোহাক কমনে বন্ধন ছোৰায়া ৰাখব।
শ্লোক।
ববন্ধ মাধবো মায়ী মায়াময়াখিলং জগৎ।
বধ্নাতি গোপী তমপি পশ্য ভক্তেৰ্ব্বলং মহৎ॥
সূত্ৰ— যোহি কৃষ্ণে আপুন মায়াপাশে ব্ৰহ্মাদি অখিল জগৎ বন্ধন কৰিয়ে থিক গোৱাৰী যশোদা ভকতিক বলে তাহেক বান্ধয়, কৃষ্ণ ভকতিক মহিমা কি কহব! অনন্ত কোতি ব্ৰহ্মাণ্ডক ঈশ্বৰ হুয়া ভকতক অধীন, ইহা জানি কৃষ্ণক চৰণে মন থিৰ কয় কহোঁ নিৰন্তৰে হৰিবোল হৰিবোল॥
শ্লোক।ঘোষস্য মোহশমনায় মিথো গুণেণ, মধ্যে বৰন্ধ জননী নবনীত চোৰং। তদ্বন্ধনং ত্ৰিজগতামুদৰাশ্ৰয়ানাম্; মাক্ৰোশ কাৰণ মহো নিতৰাম্বভূৰ॥
সুত্ৰ =গোৱাল সবক মোহ দূৰ কৰিতে বহুতৰ গুণ যোৰায়া উদৰে বান্ধত। জানু দিয়ে গায়ক বলে টানিতে কৃষ্ণক উদৰে
