এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
নাই কিন্তু জোন তৰা আকাশ এন্ধাৰে ভৰা,
অন্ধকাৰ ভূমণ্ডল, মনত জন্মিছে ভয়॥
দিনৰ সৌন্দৰ্য্যশোভা নিশাৰ প্ৰতিমা খনি
দেৱকন্যা-কাষে যেন কলীমলী পিশাচিনী।
নিৰৱ ব্ৰহ্মাণ্ড খনি, নিৰৱ আকাশ আজি
নিটাল বনৰ পখী, শিয়াল বান্দৰ,
নাই কাৰো ক’তো মাত আজি ব্ৰহ্মাণ্ড নিমাত
মানৱৰ নাই মাত গাজনি মেঘৰ।
সকলো নিৰৱ দেখি এনেকুৱা ভাব হয়,
কৰিছে “নিৰব-ব্ৰত’ প্ৰকৃতি নিশ্চয়
নিৰৱে প্ৰকৃতি আয়ে কৰিছে ধিয়ান জানো৷
ঈশ্বৰৰ পাদপদ্ম (চিৰ শান্তিময়)
একে প্ৰাণে একে ধ্যানে, দেখি এনেকুৱা ভাব
পাপীৰ হিয়াতো জন্মে ভক্তি আৰু ভয়॥
জনমে এনুৱা ভাব— ইৰূপে ধিয়াঁলে পায়
