সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/১৯২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(দুগ্ধপোষ্যা কন্যা দুটী) কীৰ্ত্তিমান পতি
হোক লাভ জীৱনত, দীৰ্ঘায়ু জীৱন,
শত বৰ্ষ পৰমায়ু। এই দগ্ধ হিয়া
দেখি তাক হোক শাঁত জীৱনৰ বাকী
ই দাসৰ, দয়াময়। হোক আসামৰ
ঘৰে ঘৰে শত জন্ম শত জয়মতী।
নিস্বাৰ্থ প্ৰেমথ চিত্ৰ হোক বিৰাজিত
পতিব্ৰতা সতী স্ত্ৰীৰ আসাম ভূমিত॥

১৭

   আৰু
জীৱনৰ বাকী যেন যাৰ ইদাসৰ
বীণাপাণি ভাৰতীৰ শ্ৰী—পদ—তলত,
দয়াময়! দয়া কৰি দিবা যেন ঠাই
চৰণৰ এদাতিত; দীনদুখী বুলি
নেথেলিবা যেন, নাথ! অগতিৰ গতি।
ই দাসক। যদিওবা নাজানে ভজনা,
পুজিব’ চৰণ তযু, কৰিবা কৰুণা,

( ১৫৮ )